Datum, 2 februari 2014

De geboortedag van mijn schoonvader…

Afscheid van mijn mams..?

Vannacht in mijn droom heb ik afscheid genomen. Aanleiding voor deze droom kan geweest zijn dat ik een fotolijst wilde kopen, waar alle dierbaren die heen gegaan zijn in konden. Ik wilde deze op een mooie plek in de kamer, in het licht en niet in het schemerdonker hangen… Ook wilde ik elke dag een kaarsje branden, maar dan bij de foto’s. Ik wilde er elke dag naar kunnen kijken, dan zou het voor mij af zijn, een mooi gedenkplekje. De lijst heb ik gisteren neergehangen met de foto’s. Ik was heel tevreden met het resultaat. Een mooie plek, in het daglicht en met een kaarsje. Precies zoals ik het me had voorgesteld.

Het begon op een ochtend. Mijn mams was zich aan het aankleden. We gingen afscheid van haar nemen en gingen met een busje dat vanuit Scala georganiseerd was. Ze had haar beige zomerjasje aan en we zaten in de bus. We reden door prachtig weidelandschap, met wilgen langs de slootkanten.. Ineens kijk ik links door mijn raam naar buiten en zie Erik en René in pak, in een soort kano staan. René voor en Erik achterin de boot. Erik met een grijs pak en wit overhemd. René weet ik niet meer.. Tussen hen in stond de kist van mijn mams.. De lichte houten kist, zonder deksel, maar als een soort opgemaakt bed met dekens en lakens en een hoofdkussen. Het zag er eigenlijk heel vredig uit, alleen mocht mijn mamsie het niet weten, niet weten dat deze kist voor haar was…

Ik heb in mijn droom niet veel met haar gesproken, het hoefde ook niet, want ergens spraken we op een andere manier met elkaar...maar haar vastgepakt en vastgehouden.. Toen we bij Scala aankwamen waren Hille en Ivy druk bezig met de voorbereidingen voor het afscheid. Er werd gekookt, allerlei lekkere dingen werden er gemaakt, bloemen werden geschikt..Mijn mamsie wist nog steeds niets en het moest op de e.o.a. manier geheim blijven. Samen met mijn mams moest ik nog eerst naar een andere kamer, ook omdat ze binnen bezig waren met het afscheid voorbereiden.. Het was absoluut geen “heftige” situatie, maar het was heel kalm en heel sereen eigenlijk…

Rick had ik met de golf opgehaald van het vliegveld. Terug in Amsterdam, bij een bocht bij het Amstelstation, moest ik met één wiel over de stoep.. toen ik weer helemaal op de weg stond, zat Rick niet meer in de auto… Rick was ook niet bij de crematie…Hij kon niet weg uit Maleisië...

Het wezenlijke afscheid heb ik niet gedroomd, maar ik vond dit wat! En ik heb ècht het gevoel dat de fotolijst daarin meegespeeld heeft omdat het voor mij nu af is..

* De laatste woorden van mijn moeder tegen de verzorgster waren..Het lijkt wel alsof ik doodga.. Welnee, zei de verzorgende nog..Mijn moeder is op dat moment overgegaan... Ze heeft het niet zien aankomen..